تشییع جنازه دوستان اهل بیت
مُوسَى بْنُ سَیَّارٍ قَالَ: کُنْتُ مَعَ الرِّضَا علیه السلامُ وَقَدْ أَشْرَفَ عَلَى حِیطَانِ طُوسَ، وَسَمِعْتُ وَاعِیَةً فَاتَّبَعْتُهَا فَإِذَا نَحْنُ بِجَنَازَةٍ، فَلَمَّا بَصُرْتُ بِهَا رَأَیْتُ سَیِّدِی وَقَدْ ثَنَى رِجْلَهُ عَنْ فَرَسِهِ، ثُمَّ أَقْبَلَ نَحْوَ الْجَنَازَةِ فَرَفَعَهَا، ثُمَّ أَقْبَلَ یَلُوذُ بِهَا کَمَا تَلُوذُ السَّخْلَةُ بِأُمِّهَا، ثُمَّ أَقْبَلَ عَلَیَّ وَقَالَ: یَا مُوسَى بْنَ سَیَّارٍ مَنْ شَیَّعَ جَنَازَةَ وَلِیٍّ مِنْ أَوْلِیَائِنَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَیَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ لا ذَنْبَ عَلَیْهِ، حَتَّى إِذَا وُضِعَ الرَّجُلُ عَلَى شَفِیرِ قَبْرِهِ، رَأَیْتُ سَیِّدِی قَدْ أَقْبَلَ فَأَخْرَجَ النَّاسَ عَنِ الْجَنَازَةِ حَتَّى بَدَا لَهُ الْمَیِّتُ فَوَضَعَ یَدَهُ عَلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ: یَا فُلَانُ بْنَ فُلَانٍ أَبْشِرْ بِالْجَنَّةِ، فَلا خَوْفَ عَلَیْکَ بَعْدَ هَذِهِ السَّاعَةِ، فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ هَلْ تَعْرِفُ الرَّجُلَ، فَوَ اللَّهِ إِنَّهَا بُقْعَةٌ لَمْ تَطَأْهَا قَبْلَ یَوْمِکَ هَذَا. فَقَالَ لِی یَا مُوسَى بْنَ سَیَّارٍ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّا مَعَاشِرَ الْأَئِمَّةِ تُعْرَضُ عَلَیْنَا أَعْمَالُ شِیعَتِنَا صَبَاحاً وَ مَسَاءً، فَمَا کَانَ مِنَ التَّقْصِیرِ فِی أَعْمَالِهِمْ سَأَلْنَا اللَّهَ تَعَالَى الصَّفْحَ لِصَاحِبِهِ وَ مَا کَانَ مِنَ الْعُلُوِّ سَأَلْنَا اللَّهَ الشُّکْرَ لِصَاحِبِهِ.
موسى بن سیار گفت: من در خدمت امام رضا علیه السّلام بودم، ایشان وارد کوچههاى طوس شد، صدای گریه و زاری شنیدم، به دنبال صدا رفتم، به ناگاه سر جنازه ای حاضر شدیم؛ همین که چشمم به جنازه افتاد دیدم امام رضا علیه السّلام پاى از رکاب اسب خارج نمود و به طرف جنازه آمد، جنازه را بلند کرد، مثل برّهاى که به مادرش بچسبد آنچنان به جنازه چسبیده بود ، بعد به من فرمودند: ای موسى بن سیّار هر کس تشییع کند جنازه یکى از دوستان ما را، خارج می شود از گناهانش مثل روزی که از مادر متولد شده، هیچ گناهى ندارد.
تا اینکه آن مرد کنار قبرش گذاشته شد، دیدم که مولایم جلو رفت و مردم را از اطراف جنازه خارج کرد تا میت نمایان شد، آنگاه دست روى سینهاش گذاشت سپس فرمود: ای فلانى پسر فلانی، بشارت باد تو را به بهشت، دیگر پس از این لحظه ترسى بر تو نیست. گفتم: فدایت شوم آیا این مرد را می‌شناسى؟! به خدا قسم به این سرزمین تا امروز پا نگذاشتهاى! فرمودند: ای موسى بن سیّار، مگر نمی‌دانى اعمال شیعیان هر صبح و شام بر ما ائمه عرضه مىشود، هر کوتاهى که داشته باشند از خدا درخواست می‌کنیم از آن چشم پوشى نماید و هر کار نیک که داشته باشند از پروردگار تقاضا می‌کنیم پاداش آنها را بدهد.
مناقب ابن شهر آشوب
بحار الأنوار، ج49 ، ص 99 ، باب 7 عبادته ع و مکارم أخلاقه و معالی أموره و إقرار أهل زمانه بفضله
